www.innerlijkekracht.com 

Hoe zie ik mijn omgeving?

• Wie denken we dat we zijn?
• Is ons zelfbeeld wel objectief?
• Wat doet mijn ego?
• Hoe zien we ons werkelijk?
• Wat we van ons vinden wordt dat ook gezien door mensen om ons heen?

Dit zijn vragen die je zou kunnen stellen om een eerste indruk te krijgen van wie we zijn. Vaak staan we er niet bij stil omdat het ons niet geleerd werd en dus niet kunnen toepassen. Onze samenleving is gebaseerd op de buitenwereld. De eerste indruk is het belangrijkste. We willen er bij horen en dat gaat vaak samen met hoge druk, prestaties en discipline. Al van jongst af aan wordt er verwacht dat ons aanpassen aan onze omgeving. Eerst de familie, dan school, vrienden, werk en omgeving. Als we helemaal alleen zouden zinden zou dat een verloren gevoel geven omdat we ons dan niet kunnen toetsen waar we zijn, we hebben dan geen feedback en inspiratie o, de volgende stap te zetten. Hiermee zitten we dus in een dilemma.

Toch is de stap om tot je zelf te komen de weg naar vrijheid en geluk. Het durven om je zelf te zijn opent vele andere deuren. Mensen die niet bij je passen zullen verdwijnen maar geeft weer ruimte voor nieuwe. Dit zijn meestal mensen die je eerste instantie anders niet zou ontmoeten. Dit heet loslaten en zorgt vaak gezien als de eerste en de moeilijkste stap die we moeten zetten naar vrijheid en geluk. We weten vaak wel wat we hebben, ook al vinden we het niet leuk. Als we dat laten gaan, denken we nies te hebben, dus behouden we onwel levensstijl voor wat het is. Ondertussen blijven we dromen en hopen om er ooit uit te durven komen.

Wat zit er in jou rugzak?

We worden allemaal met een schone lei geboren. Van waar we vandaan kwamen en wat er daarvoor gebeurde weten we niets meer. Vanaf onze geboorte staan we bloot en onbevangen tegenover nieuwe indrukken di we te verwerken krijgen. Hoe/of we beschermd worden door onze ouders, hoe zij reageren situatie en elkaar is al eenstartschot voor onze eerste levenservaring. De eerste vijf jaar van ons leven is de basis waar we op terug vallen voor de rest van ons leven. Het is aan ons en ons karakter wat we met deze ervaring doen en hoe we deze verwerken. Voor iedere individu kan dat heel anders zijn.  Vandaar dat broers en zussen die de zelfde opvoeding hebben gehad een hele andere belevingen wereld kunnen hebben ten opzichte van elkaar.

Wat we meemaken en ervaren nemen we mee in onze rugzak. Onze visie op de wereld en ons zelf wordt daar op gebaseerd. Ook wordt er onnodige bagage in meegenomen. Bagage die we heel gemakkelijk hadden kunnen verwerken, maar om een of andere reden weg wilden stoppen, vaak uit angst voor de confrontatie met je zelf. Deze ervaringen worden dan ook vaak zo diep weggestopt dat we niet meer weten dat het nog ergens zit. De ervaring is vergeten maar de emotie is nog aanwezig.

Onverwerkte emoties gaan uiteindelijk zich uiten als ziekte kiemen of ontstekingen. Het is dus zeker aan te raden om eens goed in onze rugzak te kijken om te zien wat we meedragen. Een oude wijsheid zegt dat we het juk niet op onze schouders moeten dragen. Er zijn mensen die de wereld op hun schouders zouden willen dragen, maar kunnen niet de problemen van een ander oplossen omdat daar een ander niets van leert en vallen dan steeds in een nieuw probleem. Problemen zijn levenslessen die geleerd en geheeld zou moeten worden. Wel kunnen we anderen sturen in een richting, maar uiteindelijk moet iedereen zelf de keuze moeten maken om geheeld te willen worden. Een andere reden waarom we problemen van een ander niet kunnen overnemen is omdat de ander dan ongewild meegesleept zou kunnen worden in de richting die ze niet willen of niet weten waar die uit komt. Ze weten wat ze hebben, maar weten niet wat daar voor in de plaats komt. Onwetendheid geeft angst en angst geeft een vecht of vlucht/struisvogelgedrag. Hoe harder er getrokken wordt hoe harder er teruggetrokken wordt in diepere problemen.

Als we de durf hebben om onze rugzak helemaal leeg te maken en alleen de leuke dingen/ herinneringen terug te zetten en rangschikken, dan hebben ze een heleboel plaats gemaakt voor dingen die we altijd al wilden doen. Leuke dingen voelen licht aan en daarom is een rugzak gevuld met geweldige ideeën, doelen, wijsheden geen probleem om te dragen. Als we zelf de rugzak na het legen niet opvullen met positieve elementen dan kan het zijn dat anderen die voor je opvullen en dat is het laatste wat je zou willen: op die manier wordt je rugzak weer gevuld met (misschien goedbedoelde) ongewilde dingen. Wat voor een ander goed is, is niet per definitie goed voor jou.

Je durven los maken van individuen en de massa.

We willen o zo graag vrij zijn om te doen wat we echt willen. Dit betekent dat wijn ons los moeten maken van de mensen om ons heen. Niet dat wij ze niet mogen zien, maar dat we onze mening durven geven, ook al gaat dit tegen de mening van hen in. Toch zal je dan merken dat je juist respect krijgt en er zullen mensen zijn die over jou mening gaan nadenken en tot de conclusie komen dat die mening misschien zo gek nog niet is. In ieder geval komt er een discussie op gang in een gezonde atmosfeer. Velen van ons staan hier niet bij stil en zijn bang dat hun familie of vrienden tegen hen zullen keren of zelfs gek gevonden zullen worden. Ook zijn er onder ons mensen die bang zijn om geïsoleerd te worden en zij geven er dan de voorkeur aan om overal ja en amen op te zeggen en mee te praten met mensen met het grootste charisma. Jou ideeën hoeven niet altijd overeen te komen met die van anderen, maar andersom hoeft dat ook niet het geval te zijn. Dit maakt je wel vrij over hoe je denkt en dat maakt de anderen ook vrij voor een discussie. Van discussies leer je een hoop. Je leert hoe een ander er over denkt en wat er speelt. Ook geeft dit vaak een leidraad tot andere onderwerpen om over te praten en schept vervolgens een band en een gelijkwaardig gesprek. Je los durven maken geeft ook een kans om buiten je huidige leef omstandigheden te kijken en te zien wat er leeft. Dit geeft een andere kijk op de wereld en een kans op innerlijke groei. Verandering van leven resulteert in het feit dat er vrienden zullen gaan, maar er zullen nieuwe komen. Dit geeft verschuiving in het leven die je vrijheids groei bevordert.