Voelen en weten wie je werkelijk bent.

Ooit afgevraagd wie je werkelijk bent?

Ooit afgevraagd wat je hier op aarde kwam doen?

Deze en veel meer vragen vroeg ik mij altijd al af in mijn kinder-jaren. In de jaren 60 werd over dat soort dingen niet gesproken, dus kwamen daar voor mij ook geen antwoorden op. Ik ging zoeken vooral in mijzelf en door het observeren van andere mensen. Steeds meer vragen kwamen op mij af: wat bezielde een ander mens, waarom gedroegen zij zich onecht? Voor mij hadden de meeste mensen een masker op en zeiden andere dingen dan hun lichaam non-verbaal vertelden. Hiermee raakte ik als klein meisje helemaal door de war. Waarom zei men niet de waarheid, waarom stellen volwassenen zich op als een klein kind, terwijl ik groot en flink moest zijn?

Jaren later, na veel geworstel, heb ik hier zelf antwoord op gevonden. Antwoorden waar niet iedereen op zit te wachten, maar anderen het als een openbaring zien. Soms is het niet fijn om door te hebben hoe men werkelijk in elkaar zit, omdat het ego daarmee zijn ware gezicht moet laten zien en dat is nu precies waar het om draait.

In mijn praktijk merk ik dat ik niet de enige ben die hier mee zat. Zelfs volwassenen hebben nu nog dezelfde vragen.

De mens bestaat niet alleen uit de ego. Er is ook nog een Innerlijke Kind (Ziel) en een Hogere Zelf.

Innerlijke-Kind/Ziel.

Als de Ziel de kans of de wens heeft om op aarde een ervaring te ondergaan zal het zich samen met zijn familiezielen bespreken: welke rol het gaat spelen, wie zal er meegaan en wie zal het gaan begeleiden als engel. De missie is duidelijk en gretig: wil de ziel hier voorgaan? Het neemt zich voor om deze thuis nooit te vergeten en de missie -die van korte duur is (relatief)- in het oog te houden. Nadat de Ziel de sprong waagt en steeds meer in de stoffelijke -de zwaardere- energie terechtkomt, vergeet het daardoor langzaam zijn thuis en de missie waar het zo op gebrand is, mee te maken. De reden hiervan is, dat we als mens de kans krijgen om keuzes in het leven te krijgen. Door alleen voor de missie op zich te gaan, missen we de weg naar deze missie en daarmee de leerschool van het leven. Op aarde is het aan ons de signalen te herkennen die ons op het pad houden en niet verdwalen. En daar gaat het nu juist vaak mis.

De eerste 5 jaar zijn we nog verbonden met waar we vandaan komen, met ons thuis. De spraakvermogen is er dan nog niet of onduidelijk. Het kan nog niet besproken worden met de ouders of andere volwassenen. Wat er uitkomt wordt vaak gezien als kinderlijke fantasie. Sommige kinderen zijn sterk verbonden met hun overleden voorouders bijvoorbeeld: baby’s die verwonderd en lachend om zich heen kijken of gefixeerd naar een punt kijken, het vorige leven -een levendige verbeelding over een leven die zich toen afspeelde-, of hebben heimwee naar huis bijvoorbeeld: huilbaby’s. Deze 5 jaar zijn dan ook cruciaal, het vormt de basis voor de rest van hun leven. De eerste 5 jaar is het kind heel kwetsbaar, het wordt gevormd door de indrukken die het krijgt, de ervaring die het meemaakt van zijn ouders, broers en zussen. In deze tijd wordt het ego ook gevormd.

Het innerlijke kind ook wel de Ziel genoemd huist in ons hart. Het is waarneembaar in fijnstoffelijke zintuigen zoals telepathie, emotiopathie, helderziendheid, voorkennis, kennis achteraf, pendelen, waarnemen van aura’s en vele andere soorten van energiewaarnemingen. Het innerlijke kind zit op het niveau van samenvoeging van magie en mystiek. Het put kracht uit door contact met de schepping op materieel  niveau en deze beschikbaar te maken voor vorm te geven aan het leven: herinneringen opslaan, gevoelens laten stromen –het noodzake-lijke samengaan van het oordelen van het analytische verstand-, en innerlijke genezer en leraar in magisch-sjamanistische zin. Het innerlijke kind uit zich en mogelijk manipuleert zich zoals psychokinese, witte magie, overdracht van psychisch werkzame energieën, teleportatie, levitatie, materialisatie et cetera. Lichamelijke uiting van gevoels-energieën.

Ego/Middelste Zelf

Je Ego wordt waargenomen door alle normale zintuigen: zien, horen, ruiken, proeven, voelen en kinetisch gevoel. Het heeft zich voorgenomen om te zorgen dat het aardse lichaam in tact blijft, omdat het weet dat het niet zonder kan. Het neemt zich voor het lichaam te beschermen zoals een ouder een kind zal beschermen tegen: ongelukken; oplossen van problemen in het hier en nu; rationaal  begrijpen en manipulatie van de omge-ving; doelen in de toekomst stellen en het verleden begrijpen; op een positieve manier omgaan met gevoelens en  energieën; opbouwen van onbewuste patronen, de manier van handelen om de inrichting van het leven te verlichten.

Het popt zich voor het eerst op als het kind voor het eerst een situatie meemaakt dat het emotioneel kan schaden. Meestal begint het met iets kleins zoals bijvoorbeeld: uitgelachen te worden voor iets wat het nog niet kan of bang is, gewoon ergens over vallen (angst) et cetera. Het ego zorgt voor bescherming en zorgt er voor dat deze nare emotie -deze ervaring- zich ergens anders nestelt dan in het hart waar het innerlijke kind huist. Zonder de Ego zou het kind het niet kunnen overleven. Het ego is de ouder die toezicht houdt op het kind. Het probleem is wel dat als de Ego dit blijft doen tot op een later leeftijd en een emotie er achter niet af en toe gezuiverd wordt, het lichaam letterlijk verzuurd door deze emotionele gifstoffen. Als dit niet wordt erkent en herkent door de persoon zelf, dan slaat de ziekte toe als doel het lichaam te zuiveren van emotionele vastzittende vuilnis. Een “wake-up call” zo van, “Wil je nu dan wel naar mij luisteren?”

Het is dus zeker van belang dat er gecommuniceerd wordt met het Ego. Het te kennen geeft wat het moet loslaten; wat voor rol het mag spelen als het kind meer ervaring in het leven begint te krijgen en langzaam zijn weg in de wereld begint te vinden. Ik heb al heel veel volwassenen meegemaakt die hun emoties zo ver weggestopt hebben dat ze niet beseffen waar die juk vandaan komt. Wegstoppen is niet hetzelfde als het loslaten en er een plek voor geven.

Hogere Zelf.

Eenmaal als het ego het innerlijke kind waardeert en inziet dat emoties niet een zwakte is, maar waaruit kracht geschept kan worden, dan is er de tijd gekomen voor samenwerking. Samen komen ze tot een ontplooiing om een gelukkig leven te lijden. Door de ontwikkeling van talrijke terreinen van ons leven vorm te geven uit liefde en energie vanuit het universum, en niet vanuit macht of angst, kunnen we via het innerlijke kind een doorgang vinden om in contact te komen met het Hogere Zelf. Het Hogere Zelf is  het niveau van de relatieve eenheid van ruimte en tijd. Het houdt het levensplan in de gaten, het geeft levensadviezen en is tevens de innerlijke genezer in holistische zin. Het is onze wijze innerlijke beschermer, onze alwetendheid waar alleen de mens toe in staat is om dat te ontvangen als we er maar naar willen luisteren en vertrouwen. Het Hogere Zelf laat zich zien door toevalligheden, voorvallen wat eigenlijk allemaal tegelijkertijd ontstaat. Wat we willen is wat we krijgen, of het nu positief of negatief is. Als je kijkt naar het negatieve dan is het dát wat je ontvangt. Dus zorg, als je het even niet ziet zitten, dat je bekijkt en benoemt wat je wel wilt. Draai de situatie dus om.

Het klinkt misschien allemaal ingewikkeld, maar in het praktijk is dit zeker de moeite waard. Dat is het allermooiste cadeau om aan  jezelf te kunnen geven.

Als je hier meer over wilt weten of zelf dit proces wilt ervaren, aarzel dan niet om mij te mailen:

innerlijkekracht9@gmail.com of via het contactblad.

Veel liefde en geluk,

Inge